అమ్మ మొగుడు (Mother’s husband) – Part 1

డిగ్రీ పూర్తి అవ్వటానికి ఇంకా సరిగ్గా ఒక నెల రోజులుందనగా జరిగింది ఆ సంఘటన. చాలా రోజుల్నించి భయపడుతూనే ఉన్నాను. అమ్మకి నాన్నకి కొంచెం సంఘర్షణ జరిగింది. మర్నాడు ఉదయం వాళ్ళు మాట్లాడుకుంటుంటే విన్నాను.
‘నాకు దుబాయి లో deputation వచ్చింది. నాలుగేళ్ళు అక్కడే ఉంటాను.’ అన్నాడు సీరియస్ గా.
అమ్మ షాక్ అయ్యింది.
‘అయ్యో మీరక్కడికి వెళ్లిపోతే మా గతి ఏం కాను? మేం ఎలా బతికేది? పోనీ మమ్మల్ని కూడా తీసుకెళ్ళండి’ అని బ్రతిమాలింది.
‘అక్కడ కూడా ఎందుకు నాకు ఈ శని? కుదరదు.’ అన్నాడు. ‘ఉన్నాడు గా నీ సుపుత్రుడు. వాడు చూసుకుంటాడు బాగా’ అన్నాడు వెటకారంగా.
కొంచెం సేపు వివాదం జరిగిన తర్వాత ఇక తప్పదులే అన్నట్టు వదిలేసింది అమ్మ.
ఆ రోజే పెట్టె సద్దుకుని వెళ్లిపోయాడు నాన్న.
ఆ రోజు, మర్నాడు కూడా అమ్మ మొహం దిగాలు పడిపోయి ఉంది. లోపల ఏడుస్తూనే ఉంది.
నాన్న వెళ్ళిపోయినందుకు కన్నా అమ్మని ఏడిపించినందుకు కోపం వచ్చింది.
మర్నాడు రాత్రి భోజనం దగ్గర అడిగాను. ‘ఎందుకు జరిగిందమ్మా ఇది?’ అని.
‘నీకు అర్థం కావు లేరా ఇవి పెద్ద వాళ్ళ సమస్యలు.’ అంది క్లుప్తం గా.
‘నువ్వు దిగులు పడకమ్మా. నేనున్నాను కదా’ అన్నాను.
‘నువ్వు బాగా చదువుకుని పైకి రా. చాలు.’ అని నిట్టూర్చింది.
వెంటనే నాకు పరీక్షలు మొదలయ్యాయి. చదువు లో మునిగిపోయాను. రాత్రి లేటు గా ఉండి చదువుతుంటే అమ్మ కూడా మెళుకువ గా ఉండి పాలో ఏవో ఒకటి ఇస్తూ ఉండేది.
‘ఎందుకమ్మా ఇంత కష్టం నీకు. వెళ్ళి పడుకో’ అన్నాను ఒక సారి.
‘ఇంకా నీ కోసమే కదా నేను ఏం చేసినా. ఇది నా బాధ్యత.’ అంది.
ఈ పరీక్షలు బాగా రాసి మంచి ఉద్యోగం తెచ్చుకుని అమ్మని నిజం గా సుఖపెట్టాలి అనిపించింది.
పొద్దున్న లేపి బ్రేక్ఫాస్ట్ పెట్టడం దగ్గరి నించి రాత్రి పడుకునే వరకు కనిపెట్టుకునే ఉండేది.
Ooooooooooooooo
రోజులు గిర్రుమని తిరిగి పరీక్షలు రావటం రాయటం కూడా అయిపోయాయి.
ఎక్కువ కష్టపడకుండానే ఒక పెద్ద MNC లో ఉద్యోగం వచ్చింది. ఆ రోజు నా జీవితం లో మర్చిపోలేని రోజు.
ఇంటికి వచ్చి వెంటనే అమ్మని ఎట్టి గిరా గిరా తిప్పేశాను.
‘అమ్మా ఈ రోజు నుంచి మనకి కష్టాలు ఉండవు’ అన్నాను గర్వంగా.
‘అవును రా. నా బంగారు కొండ ఉండగా నాకెందుకు కష్టాలు’ అని బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టింది.
‘ఉండు. నీకు ఇష్టమైన పాయసం చేస్తాను.’ అని పాయసం, స్పెషల్ డిన్నర్ చేసి పెట్టింది.
తీరిగ్గా రిలాక్స్ అయ్యి భోజనం చేశాము. ఇన్ని రోజుల నించి కూడగట్టుకున్న టెన్షన్ అంతా తగ్గినట్టు అనిపించింది.
ఇంకా నాన్న వదిలేసి వెళ్లాడన్న బాధ కళ్ళల్లో కనిపిస్తూనే ఉంది. కానీ ఇంతకు ముందు కన్నా బెటర్.
నేను ఉద్యోగానికి వెళ్ళటం మొదలు పెట్టాను. రోజూ పొద్దున్నే లేచి టిఫిన్ చేసేది. కూర్చుని టిఫిన్ తినేవాళ్లం.
ఆఫీసు కి వెళ్ళటానికి డ్రస్, షూస్, రెడీ చేసి పెట్టేది. వెళ్ళే ముందు తలుపు దగ్గరకి వచ్చి టాటా చెప్పేది.
చిన్నప్పుడు స్కూల్ కి వెళ్ళేటప్పుడు ఎంత అటెన్షన్ చూపించేదో అంత కన్నా ఎక్కువ అనిపించింది నాకు.
ఎంతో సంతోషం గా అనిపించేది అమ్మ చూపిస్తున్న ప్రేమకి.
ఒక రోజు అలా కొంచెం దూరం వెళ్ళి ఎందుకనిపించిందో వెనక్కి తిరిగి చూశాను.
ఇంకా తలుపు దగ్గరే ఉండి చూస్తోంది అమ్మ. సగం తలుపు వెనకాల ఉండి తొంగి చూస్తున్నట్టు ఉంది.
ఒక నవ్వు నవ్వాను. అమ్మ కూడా నవ్వింది. మళ్ళీ చెయ్యి ఊపి బై చెప్పాను.
మర్నాడు కూడా ఆలాగే వెనక్కి చూశాను. అలా రోజూ చూడడం నవ్వడం మాకు అలవాటయిపోయింది.
ఒక రోజు అనుకోకుండా నోటితో flying kiss వదిలాను.
అమ్మ నవ్వింది. కొంచెం సిగ్గు పడినట్టు.
మర్నాడు తలుపు లోంచి బయటకు వెళ్ళేముందు బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టాను ఆలోచించకుండా.
మళ్ళీ కొంచెం సిగ్గు గా నవ్వింది. మా ఇంట్లో ఎక్కువ గా relatives ని ముద్దు పెట్టుకోవడం, కావలించుకోవడం ఇలాంటివి తక్కువ. మా నాన్న కి అమ్మ కి కూడా ఫిజికల్ టచ్ ఎప్పుడు కనిపించేది కాదు.
‘వస్తానమ్మా’ అని చెప్పి వెళ్లిపోయాను.
దాంతో రోజూ వెళ్ళే ముందు ముద్దు పెట్టటం అలవాటు అయిపోయింది.
అమ్మ మొహం లో నవ్వు, సిగ్గు చూడడం భలే అనిపించేది.
ఓ రోజు ఆఫీసు కెళ్ళే టైమ్ కి అమ్మ ఇంకా వంటింట్లోనే ఏదో పని చేస్తూ ఉండిపోయింది. నేను అంతా రెడీ అయిపోయి ‘వెళ్లొస్తానమ్మా, బై’ అన్నాను. ‘సరే, బై’ అంది క్లుప్తం గా అక్కడినించే.
వెళ్ళబుద్ధి కాలేదు. ఎలా చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. అక్కడే తటపటాయిస్తూ ఉన్నాను.
‘ఆ? దగ్గరకొచ్చి సాగనంపాలా దొరగారిని?’ అని నవ్వుకుంటూ వచ్చింది పైట కొంగు సద్దుకుంటూ.
‘అంతే కాదు. నా మామూలు?’ అని పెదవులు ముడిచి ముందుకు పెట్టాను.
నవ్వుకుంటూ దగ్గరకొచ్చి బుగ్గ అందించింది.
భుజాల చుట్టూ చేతులు వేసి దగ్గరకి తీసుకున్నాను. ముద్దు పెట్టుకోవడానికి ముందుకి వొంగాను.
ఆ తొందర లో బుగ్గ మీద వాలడానికి బదులు నా పెదవులు తన బుగ్గ, పెదవులు కలిసే చోట చివర్లో తగిలాయి.
తగిలీ తగలనట్టు గా తగిలాయి ఆ పెదవుల కొనలు. డిఫరెంట్ గా అనిపించింది.
‘థాంక్స్ అమ్మా’ అని చెప్పి బయలుదేరాను.
గిర్రు మని నెల రోజులు తిరిగిపోయాయి. మొదటి జీతం డిపోజిట్ అయ్యింది. డబ్బులు డ్రా చేశాను. ఎన్నో రోజులు, ఏళ్ల నించి ఎదురు చూసిన రోజు. ఆ రోజంతా అమ్మ కి ఏం కొందాము అనే ఆలోచన. ఈ రోజు జీతం వస్తుందని ముందు చెప్పలేదు సర్ప్రైస్ కోసం. సరే సంప్రదాయం గా మొదటి జీతం తో తల్లితండ్రులకి బట్టలు కొనడం సంప్రదాయం అని విన్నాను ఎప్పుడో. ఒక చీర కొందాం లే అని నిర్ణయించుకున్నాను.
ఇంటికి వెళ్ళే ముందు ఒక షాపింగ్ మాల్ కి వెళ్ళాను. ఒక బొమ్మ మీద ఉన్న బ్లూ కలర్ సారీ బావున్నట్టనిపించింది. మంచి డిజైన్ కూడా ఉంది. అమ్మ ఒంటి రంగు కి ఇది మ్యాచ్ అవుతుంది అనిపించింది.
ఇంతలో సేల్స్ గర్ల్ వచ్చి ‘దీంతో ఏ జాకెట్ కావాలి సర్’ అని అడిగింది.
నాకు ఇబ్బంది గా అనిపించింది. ఏ సైజుది కోనాలో అర్థం కాలేదు.
‘సరే వద్దు లే’ అని చీర ఒక్కటి తీసుకుని వచ్చేశాను.
తలుపు తియ్యగానే ‘సర్ప్రైస్’ అని చెప్పి చీర చేతిలో పెట్టాను.
నిజం గానే ఆశ్చర్యపోయింది. తెరిచి చూసి
‘చాలా బావుంది రా నీ సెలెక్షన్’ అంది.
దాని మీద ప్రైస్ టాగ్ చూసి ‘ఎందుకు రా ఇంత ఖరీదైనది’ అంది.
‘నీకు ఎంత ఖరీదైనదైనా తక్కువేనమ్మా. నువ్వు నాకు చేసిన దానికి నేనివ్వగలిగే చిన్న బహుమతి’ అని భుజాల దగ్గర పట్టుకుని తల మీద ముద్దు పెట్టాను.
‘సరే. దీనికి నేను జాకెట్ వెతుక్కోవాలన్నమాట. నువ్వే రెడీమేడ్ తేవలసింది కదా’ అంది.
‘అక్కడ ఉన్నాయి గాని నాకు ఏది తేవాలో తెలియలేదమ్మా’ అన్నాను.
పైకి నా వైపు చూసింది అమ్మ.
‘అంటే నీకు ఏది ఫిట్ అవుతుందో తెలియక…’ అన్నాను నీళ్ళు నములుతూ.
అప్పుడు సిగ్గు పడింది అమ్మ. అది బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టినప్పుడు పడిన సిగ్గు కాదు.
ఇలాంటి సిగ్గు నేనిప్పటి వరకు అమ్మ మొహంలో చూడలేదు.
ఆ క్షణం లో చాలా అందం గా కనిపించింది అమ్మ.
‘సర్లే’ అని వెళ్లిపోతూ అంది చిన్నగా ‘ఇలా అయితే రేపు పెళ్ళానికి ఎలా కొంటావు రా’ అంది. అందులో నవ్వు కూడా వినిపించింది.
ఆ చీర కట్టుకుంటే ఎలా ఉంటుందో చూడాలని ఉంది గాని కట్టుకోమని అడిగే ధైర్యం రాలేదు.
మర్నాడు ఆఫీసు నించి ఇంటికి వచ్చి తలుపు కొట్టాను. తలుపు తియ్యగాని కనిపించింది ఆ చీర లో.
ఒక్క నిమిషం తేరిపార చూశాను.
‘బావుందమ్మా నీకు’ అన్నాను.
‘థాంక్స్ రా ఇచ్చినందుకు.’ అంది.
దానికి తగిన మాచింగ్ వైట్ జాకెట్ వేసుకుంది. పొద్దున్న సంభాషణ గుర్తొచ్చింది.
దాని వైపు చూస్తూ అన్నాను ‘మరి జాకెట్ చూపించవా ఏదో? ఈ సారి కరెక్ట్ గా నేనే కొంటాను’.
‘పొరా కొంటె వెధవా’ అని నా చేతుల్లోంచి విడిపించుకుని తిరిగి వెళ్లిపోయింది.
‘సరే నేనే తెలుసుకుంటానులే’ అన్నాను వెనక నుంచి.
చిన్నగా నవ్వుతూ వెళ్లిపోయింది. వెనక నించి కూడా చీర బావుంది చూడ్డానికి.
ఎప్పుడూ అనుకోలేదు గాని అమ్మ నిజానికి అందం గానే ఉంటుంది.
ఇలాగైనా ఇన్నాళ్ళకి తనని నవ్వించగలిగినందుకు సంతోషం గా ఉంది. ఇంకెప్పుడూ అమ్మని సుఖపెట్టడం నా కర్తవ్యం అనుకున్నాను దృఢం గా.
ఆ సాయత్ర౦ అంతా అమ్మ హుషారుగా ఉంది. ఇంత చిన్న గిఫ్ట్ కి ఇంత ఆనందపడుతుందని అనుకోలేదు.
ఆడ వాళ్ళ మనస్తత్వం గురించి ఎక్కడో చదివిన గుర్తు వచ్చింది. తనని స్పెషల్ గా గుర్తించడం అనేది కోరుతుంది ఆడది. గిఫ్ట్ ఎంత చిన్నదైనా కోరి తనకోసం తెచ్చిన వాణ్ని ఇష్టపడుతుంది.
అలసట గా ఉంది. స్నానం చేసి ఫ్రెష్ అవుదామని షవర్ లోకి అడుగు పెట్టాను. వొంటికి వేడి నీళ్ళు తగిలే సరికి హాయిగా ఉంది. తీరిగ్గా స్నానం ముగించే సరికి గుర్తొచ్చింది టవల్ తీసుకోవడం మర్చిపోయానని.
‘అమ్మా టవల్’ అని అరిచాను గట్టిగా.
‘ఇదుగో తలుపు తియ్యి’ అని టవల్ తెచ్చింది అమ్మ. తలుపు కొంచెం తెరిచి చెయ్యి, మొహం మాత్రం బయటకి పెట్టి తీసుకున్నాను. నవ్వుతూ వెళ్లిపోయింది.
బాగా అనిపించింది. తుడుచుకుని బయటకి వచ్చాను అటాచ్డ్ బెడ్ రూమ్ లోకి.
మళ్ళీ అమ్మని పిలవాలనిపించింది.
‘అమ్మా నా బట్టలు కనిపించడం లేదు’ అని అరిచాను మళ్ళీ.
వచ్చింది అమ్మ. బీరువా తెరిచి ‘ఒరే నీకు ఎదురుగా ఉన్నవి కూడా కనిపించడం లేదు రా’ అని ఓ తెల్లటి లుంగీ తీసి చేతిలో పెట్టింది చిరు కోపం తో.
‘మరి డ్రాయరు?’ అని అడిగాను.
‘హూ. అది కూడా నేనే ఇవ్వాలా?’ అని మళ్ళీ బీరువా లోంచి ఓ డ్రాయరు, బనియను తీసి ఇచ్చింది.
అవి వేసుకుని బయటకు వచ్చాను. అమ్మ డైనింగ్ టేబల్ దగ్గర డిన్నర్ సిద్ధం చేస్తోంది. వెళ్ళి కూర్చున్నాను నేరుగా.
‘ఏరా నీకు ప్రతి దానికి ఎవరినో ఒకరిని పిలుస్తున్నావు. అంటే నీకు పెళ్లి టైమ్ వచ్చిందన్న మాట. పెళ్లి చేస్తే నీకు పెళ్లామే అన్నీ దగ్గర ఉండి చేస్తుంది’ అంది నవ్వుతూ.
నేను ఒక్క క్షణం ఏమీ మాట్లాడలేదు. అమ్మ ఇప్పటి వరకు పెళ్లి విషయం ఎప్పుడూ ప్రస్తావించలేదు. ఎప్పుడో ఒకప్పుడు ఈ టాపిక్ వస్తుందని తెలుసు. ఉద్యోగం రావటం తోనే మామూలుగా ఇంక పెళ్లి చేసుకోవడమే తరవాయి అన్నట్టు చూస్తారు మన వాళ్ళు. కానీ నేనెప్పుడూ అంతగా ఆలోచించలేదు.
ఆ వచ్చే అమ్మాయి ఎలా ఉంటుందో మనతో కుదురుతుందో లేదో అనే భయం ఎప్పుడు లోపల ఉండేది. ఉన్నట్టుండి ఓ కొత్త అమ్మాయి తో అంతా క్లోజ్ గా ఎలా తిరగగలమ్? అసలు అభిరుచులు, ఇష్టాయిష్టాలు ఒక్క పెళ్లి చూపుల్లోనే ఎలా తెలిసిపోతాయి? అనుకునేవాణ్ణి.
ఇంకో పక్క మన వాళ్ళకి అంటే అమ్మ, నాన్న లకి దూరం అవుతాము అనే బెంగ కూడా ఉండేది.
ఇప్పుడైతే డాడీ గురించిన బెంగ కూడా లేదు, ఒక్క మమ్మీ గురించే. కానీ అది ఇంకా ఎక్కువ ఇప్పుడు ఎందుకంటే మమ్మీ ఒక్కత్తే అవుతుంది. ఒఫ్ కోర్సు నాతోనే ఉన్నా గాని అంతా సరిగ్గా జరుగుతుందో లేదో? పెళ్ళాం కోసం అమ్మకి దూరం అవటం తప్పదు. ఇది ఎన్నో కుటుంబాల్లో చూస్తూనే ఉన్నాం.
ఇది మాత్రం వీలైనంత వరకు పోస్ట్ పోన్ చేద్దాం అనే ఉద్దేశం తోనే ఉన్నాను.
‘ఏంట్రా పెళ్లనగానే ఎక్కడో ఊహా లోకాల్లోకి వెళ్లిపోయావు?’ అంది భుజం మీద తడుతూ.
ఉలిక్కిపడ్డాను. ‘ఏం లేదమ్మా. ఉన్నట్టుండి ఈ పెళ్లి టాపిక్ ఎందుకు ఎత్తావా అని ఆలోచిస్తున్నాను’ అన్నాను.
‘నేను కొన్ని రోజుల నుంచి అనుకుంటున్నాను రా. చక్కగా ఉద్యోగం కూడా చేస్తున్నావు. ఓ చక్కటి అమ్మాయినిచ్చి కట్టపెడితే చక్కగా సుఖ పడతావు. అది నా బాధ్యత.’ అంది.
‘నేను ఇప్పుడు బాగానే ఉన్నాను కదా. పెళ్లి అవసరం ఏంటో నాకు కనిపించడం లేదు’ అన్నాను హానెస్ట్ గా.
‘ఇప్పుడు నీకు అలాగే ఉంటుంది రా. పెళ్లి అయ్యాక తెలుస్తుంది ఆ అనుబంధమేంటో. నీ కోసం నిన్ను కనిపెట్టుకుని నీ కష్ట సుఖాల్లో పాలు పంచుకునే ఒకత్తి ఉండాలి. అప్పుడు తెలుస్తుంది నీకు ఆ ఫీలింగ్ ఏంటో.’ అంది.
‘అదేంటమ్మా. నువ్వు ఉన్నావు నాకు. రోజూ పొద్దున్న లేచినప్పటి నించి పడుకునే వరకు నాకు కావలసింది ప్రతిదీ చేసి పెడుతున్నావు. ఇంత కన్నా బాగా చేసేది ఎవర్తి ఉంటుంది?’
‘అలా కాదురా. నేను నీకు అమ్మగా చేస్తున్నాను. భార్య మమకారం వేరే రకం గా ఉంటుంది. దేని పాత్ర దానిదే.’ అంది.
‘కానీ నా ఇష్టాయిష్టాలు నీ కన్నా బాగా ఎవరికి తెలుసు అమ్మా? అసలు ఈ వంకాయ కూర చూడు ఇంత కన్నా బాగా ఎవరన్నా చెయ్యగలరా అసలు ఈ ప్రపంచం లో?’ అని నవ్వుతూ అన్నం నోట్లో పెట్టుకున్నాను.
అమ్మ కూడా నవ్వేసింది ఇంకేమీ చెప్పలేను అన్నట్లు. ఒకింత గర్వం తొణికిసలాడింది ఆమె మొహం లో.
అలా అన్నం తినే వరకు పక్కనే ఉండి వడ్డిస్తూ ఉంది.
మధ్యలో ‘నువ్వు కూడా తిను అమ్మా నాతో పాటు’ అన్నాను.
‘వద్దు లేరా. నువ్వు తిన్నాక తింటానులే’ అంది.
నాకు తెలుసు. కూడా తింటే నా సంగతి పట్టించుకోలేదు అని ఎప్పుడూ నేను గాని డాడీ గాని తిన్న తర్వాతే తినేది అమ్మ. ఇంత కన్నా ప్రేమ ఎవరన్నా చూపించగలరా అనిపించింది. ఒక్క సారి కళ్ళల్లోకి నీళ్ళు వచ్చేశాయి. అమ్మ అంటే ఇంకా అప్ప్రీసియేషన్ రెట్టింపు గా పెరిగింది.
నా డిన్నర్ ముగిసిన తర్వాత అమ్మ కూర్చుని తినడం మొదలు పెట్టింది.
నేను ఇంక ఎక్కువ సేపు మాట్లాడలేక పోయాను.
‘అమ్మా, నేను వెళ్ళి పడుకుంటాను ఇంక’ అని చెప్పి గుడ్ నైట్ కిస్స్ ఇవ్వటానికని దగ్గరకి వెళ్ళాను.
టేబుల్ దగ్గర కూర్చుని అన్నం తింటోంది తను. వెనుక వైపు నుంచి వెళ్ళి భుజం మీద ఓ చెయ్యి పెట్టి ముందుకి వొంగాను. ఇంకా కొత్త చీర కట్టుకునే ఉంది. జాకెట్ వెనుక కొంచెం లో కట్ ఉండి చూడ్డానికి చాలా బావుంది. జడ కూడా ముందుకి వేసుకుని ఉండడం తో ఇంకా అందం వచ్చింది ఆ మెడ భాగానికి.
అనుకోకుండానే మెడ వొంపు దగ్గర ముద్దు పెట్టాను.
ఉలిక్కిపడింది అమ్మ. వెంటనే చక్కిలి గింతలు పెట్టినట్టు మెలికలు తిరిగిపోయింది నవ్వుతూ.
‘ఓ నీకు ఇక్కడ బాగా చక్కలి గింతలు ఉన్నాయే’ అని మళ్ళీ ముద్దు పెట్టబోయాను.
‘పోరా, చాల్లే’ అని తప్పించుకుంది. మొహం లో నవ్వుతో పాటు అదో రకమైన సిగ్గు కలగలసినట్టు ఉంది.
‘సరే అమ్మా, గుడ్ నైట్’ అని చెప్పి వెనక్కి వచ్చేశాను.
బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లబోతూ వెనక్కి చూశాను. వెనక లో కట్ జాకెట్ అందం గా ఉంది. జుట్టు తో పాటు పైట కూడా ముందుకి ఉండి పచ్చటి శరీరం మీద తెల్లటి జాకెట్ చాలా బ్యూటిఫుల్ గా ఉంది.
కావాలని చూడలేదు గాని లోపల బ్రా ఔట్ లైన్, మధ్యలో హుక్కులు కనిపిస్తూనే ఉన్నాయి.
రెండు క్షణాలు అటే చూస్తూ ఉండిపోయాను. మళ్ళీ తెరుకుని బెడ్ రూమ్ లోకి అడుగు పెట్టాను.
మరునాడు మామూలు గానే అమ్మ చేసిన టిఫిన్ తిని ఆఫీసు కి తయారయ్యాను. బై చెప్పడానికి అమ్మ వచ్చింది.
ఎప్పటి లాగే ముద్దు ఇవ్వడానికి దగ్గరకి వచ్చింది.
రాత్రి జరిగింది గుర్తుకు వచ్చింది. మళ్ళీ అలా అమ్మ నవ్వు చూడాలనిపించింది. చెంప మీద పెట్టడానికి అన్నట్టు పెదాల్ని దగ్గర పెడుతూనే సడన్ గా కింద మెడ వొంపు మీద ముద్దు పెట్టాను.
చక్కిలిగింతలతో నవ్వు ఆపుకోలేక వెనక్కి తిరిగి
‘ఛీటింగ్. ఇలా అయితే అసలు ముద్దు ఇవ్వను’ అని కోపం అభినయిస్తూ వెళ్లిపోసాగింది.
చూడ ముచ్చట గా అనిపించింది.
‘సరే అమ్మా సారీ. ఈ సారి సరిగ్గా పెడతాలే, ప్లీజ్.’ అని వెనక ఫాలో అయ్యాను.
‘ఏం అక్కర్లేదు లే’ అని నవ్వుతూ ఇంకా వేగం గా లోపలికి పరుగెట్టింది.
నాకు ఇంకా పంతం గా అనిపించింది. వెనకాల పరిగెత్తి రెండు చేతులు చుట్టూ వేసి వెనక నించి పట్టుకున్నాను.
నేను తన కన్నా నాలుగు అంగుళాలు ఎక్కువ కావడం తో చక్కగా నా పట్టు లోకి దొరికిపోయింది.
అదే పొజిషన్ లో తన బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టడానికి ప్రయత్నించాను గాని అటూ ఇటూ గింజుకుని తప్పించేసుకుంటోంది. తను నవ్వడం చూసి నాకు ఇంకా పట్టుదల పెరిగింది.
మధ్య భాగం చుట్టూ వేసి పట్టుకున్న కుడి చేతిని తీసి అటు వైపు చెంప మీద వేసి పట్టుకున్నాను. ఎడం చేత్తో తన శరీరాన్ని ఇంకా గట్టిగా దగ్గరగా హత్తుకున్నాను. ఆ మొహాన్ని నా వైపు తిప్పుకుని పెదవుల్ని బుగ్గ మీద పెట్టబోయాను.
కానీ ఇంకా తను పెనుగులాడుతుండడం వల్ల కరెక్ట్ గా తన పెదవులు ఆ స్థానం లోకి వచ్చాయి.
అప్రయత్నం గా ఆ పెదవుల మీద పెట్టేశాను. వేడిగా మెత్తగా తగిలాయి ఆ పెదాలు. వెచ్చని ఊపిరి నా మొహం మీద తగిలి ఇంకా వేడిగా అనిపించింది. కళ్ళల్లోకి చూశాను అప్పుడు. విశాలమైన ఆ కళ్ళ రెప్పలు టపటపా కొట్టుకునే చేపల్లా ఉన్నాయి. పెదవులకి తగిలిన తడి మరి నాదో లేక తనదో తెలియదు.
అలా ఎంత సేపయ్యిందో తెలీదు గాని అప్పుడు గమనించాను. ఈ పెనుగులాటలో పైట కొంగు స్థానభ్రంశం చెంది నా ఎడం చెయ్యి తన నడుము ని గట్టిగా పట్టుకున్నానని. వెచ్చటి ఆ శరీర స్పర్శకి నా చెయ్యి కాలిపోతున్నట్టు ఉంది. అంతే కాదు వెనక నించి పట్టుకొని ఉండడం వల్ల నా చెయ్యి పై భాగం తన వక్ష భాగాన్ని గట్టిగా అదిమిపట్టి ఉంది.
పెదవులు విడిపించగానే కింద చేతి స్పర్శ తెలిసొచ్చింది.
వెంటనే చేతులు వెనక్కి తీసుకున్నాను. కంగారుగా అమ్మ కూడా పైట తీసి భుజం మీదకి సద్దుకుంటోంది.
వెనక్కి తిరిగి వెళ్లబోటూ ఒక్క సారి అమ్మ మొహం కేసి చూశాను. బుగ్గలు ఇందాకటి కన్నా ఎర్రపడినట్టు మెరుస్తూ ఉన్నాయి. ఎర్రటి పెదవులు కొంచెం విచ్చుకుని వొణుకుతున్నాయి. కిందకి వాలిన కళ్ళు ఇంకా విశాలంగా కనిపిస్తున్నాయి.
పైట సరి చేసుకుని గుండెల మీదకి లాక్కునే అర క్షణం లో నా కన్నుల్లోంచి తప్పించుకోలేకపోయింది ఎత్తైన ఆ వక్షస్థలం.
వేగం గా కొట్టుకునే గుండె తో ఇంక అటు చూడలేక వెంటనే బయటకు వచ్చేశాను. బయటకు వెళ్తూ వెనక్కి తిరిగి చూసే ధైర్యం రాలేదు.