కొవ్వెక్కిన కొబ్బరి చిప్పలు – Part 1

హైద్రాబాద్ నగరం లో ఓ సాయంత్రం …ఉద్యోగస్తులింటికి చేరేవేళకావడంతో చందానగర్ – కెపిహెచ్ బి కాలనీ రోడ్ మీద ట్రాఫిక్ హెవీగా ఉంది…ఐనా చాలా ఆనందంగా కట్స్ కొట్టేస్తూ బైక్ ని రయ్యి మని పోనిస్తున్నాడు కుమార్….కారణం, కాళ్ళు చెరోవైపూ వేసి , అతగాడి నడుంచుట్టూ చేతులల్లేసి కూర్చున్న కొలీగ్ కల్పన మెత్తటి గుబ్బల స్పర్శ …
ఓ సారి మొబైల్ లో టైం చూసుకుని…ఓ పావుగంట ముందుగా వెళ్తే?!… అనుకుని… ముందుకొంగి ,తొడల్ని సుతారంగా నిమురుతూ…మెల్లిగా బాబూ!…అంటూ అతగాడి చెవిలో కువకువలాడింది…
వెంటనే ఫలితం కనిపించింది …ఇంతకన్నా మెల్లిగా పోతే మీ పిల్లల డే కేర్ మూసేస్తారు… అన్నాడు మరో కట్ కొట్టి ముందున్న కార్ ని దాటుతూ…
…కళ్ళు తిరుగుతున్నాయీ!… చెప్తే విన్రు కదా!…అంటూ అతడి నడుంచుట్టూ పట్టుబిగించి , వీపు మీద గుబ్బల ఒత్తిడి పెంచేస్తూ భుజం మీద తల వాల్చిందావిడ…దాన్తో బైక్ స్పీడ్ ఇంకింత పెరిగింది… పదిహేన్నిమిషాలు పట్టేదూరాన్ని ఐదు నిముషాల్లో కవర్ చేసి , ఆవిడ దిగవల్సిన సందుకి కాస్త దూరంలో , మరుగుండేట్టు ఓ చెట్టు వెనక బైక్ ఆపాడు…
… బస్సులో వస్తే ఒంకో గంటట్టేది…అని మనస్సులో అనుకుంటూ చేతిలోఉన్న హాండ్ బాగ్ కుమార్ తొడలమీదెట్టి…అప్పటిదాకా కళ్ళు తప్ప జుత్తూ , మొహమూ కవరయేలా కట్టుకున్న స్కార్ఫ్ ని విప్పి అతడి భుజం మీదడేసి , గాలికి రేగిపోయిన జుత్తుని చకచకా సర్దుకుని … పొద్దున్నే ఇంట్లోంచి బైట పడిం తర్వాత టాప్ లోపలేసుకున్న మంగళ సూత్రాల్ని బైటికి లాగి రొమ్ముల మీద సర్దుకుని…చున్నీని దులిపి భుజాలమీదేసుకుంటూంటే… పిచ్చెక్కిచ్చేస్తున్నాయ్… థర్టీ ఎయిట్ బి నా!… అని గొణిగాడు కుమార్ సన్నగా …
…ఏంటా తుంటరి కూతా!.. అంటూ గోమూగా కసిరి…లావెక్కిపోతున్నానా!?…అంది …కల్పన తెచ్చిపెట్టుకున్న బాధతో…
…ఆ బెంగతోనేననుకుంటా…ఇదిలా చిక్కిపోత!…అన్నాడు ఆమె పల్చటినడుంని పరామర్శించడానికి చెయ్యి చాపుతూ…
…ఏయ్!…ఇది రోడ్డు…అంటూ ఓ అడుగు వెనక్కేసి…, …నా కప్స్…కాస్త పెద్దవి!…అంటూ చున్నీని నిండుగా కప్పుకుంది…
…సైజు చెప్పచ్చుగా!…అన్నాడు రొమ్ములమీంచి చూపు తిప్పకుండా…
…థర్టీఫోర్ – డి……అంటూ సణిగి…చేతి వేళ్ళు అతగాడి దండల్నీ, తొడల్ని పరామర్శించేలా స్కార్ఫ్ నీ, బాగ్ నీ అందుకుని… …బై…అంటూ బయల్దేరబోయిందావిడ…
ఇంకా టైం ఉందిగా!…ఓ కప్పు కాఫీ తాగుదామేంటీ?… అన్నాడానంద్ …ఆవిడ చేష్టలతో నిగిడిపోయిన తన మగతనాన్ని బుజ్జగిస్తూ…
…ఓరకంటితో అతగాడి చేతులవైపో కొంటెచూపు విసిరి…ఉహూఁ…మా ఆయనొచ్చేస్తారు ఏడింటికల్లా!…వీల్జూసుకుని మా ఇంటికే పిలుస్తాగా!… అంటూ తప్పించుకుంది ..
…గత మూడు నెలల్నుంచీ ఏదో వంకతో తప్పించుకుంటూనేఉంది…బ్రతకనేర్చిన కల్పన…
…రోజులు లెక్కెడుతూంటా!…అంటూ ఆవిడకి కన్ను గీటి బైక్ పోనిచ్చిన కుమార్ కెపిహెచ్ బి రోడ్ త్రీ లోకి తిరిగే సరికి మరో అరగంట …
…ఇవాళెలాగైనా…రమణి… తీసుకెళ్ళాలి…అనుకుని , చిక్కటి ట్రాఫిక్ ని తప్పుకుంటూ ఓ బుక్స్ సర్క్యులేషన్ షాప్ ముందు బైక్ ఆపాడు…
…ఉంచమని చెప్పాగా!?…అప్పుడే ఇచ్చేశావా?… అంటూ దెబ్బలాడుతూందో బక్కపల్చటి సుందరి…
…ఏం చెయ్యనమ్మా …ఓ కస్టమర్ తీసికెళ్ళారు…అంటూ సర్ది చెప్తూంది ఓనర్ లక్ష్మి…
…ఏదీ నా మేగజీన్?… అంటూ ఆ షాపులో కుమార్ చెయ్యి చాపుతూంటే…
…ఇంకెవరికీ ఇచ్చెయ్యక తీసుంచు…అంటూ బైల్దేరిందావిడ…అతగాడ్ని ఓరకంటితో చూస్తూ…
…మీరా సార్!…ఇందాకే అమ్మగారొచ్చి తీసుకున్నారు…అంది లక్ష్మి కొంటె నవ్వుతో
…ఆహాఁ…సరే!…అంటూ బైల్దేరుతూంటే… సార్…తొందరగా తెచ్చివ్వండి…ఆ మేడం కివ్వాలి… అంటూ వెళ్ళిపోతూన్నావిడ్ని చూపించింది…
…ఈవిడా చదువుతుందా!?…పరిచయం చేసుకుంటే!…అనుకుని పక్కనీంచి నెమ్మదిగా బైక్ పోనిస్తూ…ఎక్స్క్యూజ్ మీ!… అన్నాడు
…అతడివైపో లిప్త చూసి తలదించుకుందే తప్ప నడకాపలేదావిడ…
…మరోసారావిడ్ని దాటి…బైక్ ఆపి… కావాలా మీకదీ!?…అన్నాడు ఆవిడ పక్కకి రాగానే…
…ఏదీ?..అందావిడ…బెదురుగా
…రమణి… అన్నాడావిడ కళ్ళల్లోకి చూస్తూ…
…ఎలా?…
సింపుల్…అభ్యంతరం లేకపోతే మీ మొబైల్ ఇలా ఇవ్వండి… అన్నాడు చెయ్యి జాపకుండా…
…కాస్త తటపటాయించి , ఆపైనిచ్చింది…
…ఆవిడ సెల్ లోంచి తన దానికో మిస్స్ డ్ కాల్ ఇచ్చుకుని … నంబర్ సేవ్ చేసుకోండి…నే రిటర్న్ చేసేముందు మీకో మిస్స్ డ్ కాల్ ఇస్తా… అని గేరెయ్యబోతూంటే…
…పేరూ!…అందావిడ సన్నగా…
…కుమార్… మీ నంబర్ ని …రమణి… గా సేవ్ చేసుకుంటా!…అన్నాడు
…ఊఁ…అందావిడ సన్నగానవ్వి…
దాంతో …లే…చి…పోయిందతగాడికి…
…పడినట్లే!…కానీ మనిషి మరీ పల్చగా ఉంది…సున్నితంగా చెయ్యాలి… అనుకుంటూ బైక్ పోనిచ్చాడు…దాన్నొత్తుకుంటూ…
తనిల్లున్న సందులోకి తిరుగుతూంటేనే కనిపించింది … గ్రిల్ వరండాలోంచే తన భార్య కవితతో కబుర్లు చెప్పేస్తూన్న పొరుగింటి పరిమళ … చంకలో ఉన్న పిల్లాడేక చేతులాడించే స్తున్నాడేమో , పైట అస్తవ్యస్తంగాఉంది…పట్టించుకోకుండా కబుర్లు చెప్పేస్తూందావిడ …లోకట్ బ్లౌజ్ లోంచి ఉబుకుతూన్న పొంగులు ట్యూబ్ లైట్ వెలుగులో మిలమిలా మెరిసిపోతున్నాయి… కవిత వీపు తనవైపుండడం గమనించి , వాట్ని కళ్ళతోనే జుర్రేసుకుంటూ చప్పుడుకాకుండా ఇంజన్ ఆఫ్ చేసి బైక్ ని లోపలికి తీసుకొచ్చాడు
అతడి రాకనీ , చూపుల్నీఓరకంట గమనించినా…అరనవ్వుతో అందాల్ని ప్రదర్శిస్తూండిపోయిందే తప్ప, పైట సర్దుకోలేదావిడ…బైక్ స్టాండేసే చప్పుడికి కవిత వెనక్కి తిరిగి
…వచ్చారా!?…అంటూనే ఆవిడ చేతిలో ఓపుస్తకం పెట్టి, ఇంట్లోకెళ్ళిపోయింది … పరిమళ కూడా నెమ్మదిగా కదిలింది… బాగ్ తీసే మిషతో బైక్ దగ్గరే ఉండిపోయి ,కాస్త జవజవలాడుతూన్న పిరుదుల్నూపుకుంటూ మెల్లిగా లోపలికెళ్తూన్న ఆవిడ పొడుగాటి కాళ్ళనీ , పల్చటి తొడల్నీ, చూస్తూ ఉండిపోయాడు…
…ఇంట్లోకెళ్తూన్నదే, సడెన్ గా ఎందుకో ఆగి , ఎక్కడా తట్టుకోని పైటని విడిపించుకుంటూ ఓ అరక్షణం తననిండుగుబ్బల్ని ప్రదర్శించి , కవ్వింపుగా ఆనంద్ వైపో చూపు విసిరి మరీ వెళ్ళిందావిడ . దాంతో మళ్ళీ…టక్కున…లేచి పోయిందతగాడిది…
…దాన్ని అదుపులో తెచ్చుకోడానికి అక్కడే పచార్లు చేస్తూంటే …రారేం లోపలికీ!?… అంటూ కవిత పిలుపు వినిపించింది …ఇదో వస్తున్నా!… అంటూ లోపలికెళ్తూంటే , టేబుల్ మీదున్న కవిత సెల్లు మోగింది…
…ఎవరో!? …అనుకుంటూ తీసి చూడబోతూంటే , చటుక్కున లాక్కుని …హాయ్!…చెప్పు!…అంటూ కబుర్లు లంకించుకుంది కవిత…
…ఎవరూ?…మనూ నా?…అన్నాడుత్సాహంగా…ఒక్క నిముషం… అంటూ సెల్ మైక్రోఫోన్ మూసేసి…ఆఁ… ఆడపడుచుని పంపిస్తూందిట !…దీ…ని…కి…అంటూ బొడ్లో బొటకన వేలు దూర్చి …చేతివేళ్ళు చాపుతూ చెయ్యాడించి… సిగ్గులేకపోతేసరీ!… అన్నట్లుగా గుడ్లురిమి… స్నానం చేసి రమ్మన్నట్లుగా సైగచేసింది… … టిఫెన్ బాగూ వగైరాలు పక్కనడేసి , ఓ తువ్వాలుచ్చుకుని బాత్రూంలో దూరాడు కుమార్…
…ఎవడితడూ!?…పేద్ద పోటుగాడ్లా ప్రవర్తిస్తున్నాడూ!…అనుకుంటున్నారా?… ఐదూ ఎందీ ఎత్తూ, విశాలమైన ఛాతీ , దాన్నిండా, ఒళ్ళంతా…చిక్కని జుత్తూ…కండలు తిరిగిన దండలూ…దిట్టమైన తొడలూ ఉన్నవాడే…తనమగతనం మీద విపరీతమైన నమ్మకం అతడికి…దాన్ని పెంచి పోషించింది కవిత ఫ్రెండు…మనూ…ఉరఫ్ మనోరమ…/18
…కవిత కుమార్ ల ..కొత్త కాపురం మొదలై మూడ్నాల్గు నెలలైనట్లుంది …వెనక్కి తిరిగి పడుక్కున్న తన వీపుకతుక్కుపోయి , నడుం ని కొండచిలువలా చుట్టేసి, ఓ గుబ్బని అరచేతిలో ఇముడ్చుకుని నిద్ర పోతూన్న మొగుడి వేళ్ల బందీఖానా లోంచి …దా…న్ని…నెమ్మదిగా విడిపించుకుని, ఊడిపోయిన బ్లౌజ్ ప్రెస్ బటన్స్ ని సర్దుకుని , జుత్తున్న దుంగలాంటి మొగుడి ముంజేతిని పైకెత్తి , మంచం మీంచి లేవబోతూంటే …ట్రింగ్ ట్రింగ్ అంటూ అలారం మోగింది…
…ఎంతైందీ?…అంటూ మత్తుగా గొణుగుతూనే లేవబోతూన్న కవితని దగ్గరకి లాక్కున్నాడు… …ఆరూ!…అంది పెనుగులాట ఆపకుండా …
…అంతేనా!?…అంటూ అవలీలగా తనవైపుకి తిప్పుకుని కౌగిలి బిగించాడు కుమార్… దాంతో మొత్తం బటన్స్ అన్నీ టప టపలాడుతూ విడిపోయి గుబ్బలు చెంగుమని బైటికి దూకాయి…
చూడివీ!…ఎలా ఆరాట పడిపోతున్నాయో!… అంటూ ఓ చేత్తో ఆవిడ చేతుల్ని తప్పించి… గరుకు గెడ్డంతో గుబ్బల్ని రుద్దాడు…
…ఏ…మీ… లేదు…మామూల్ది (…అంటే రాత్రి పడుకోబోయేముందుది…) చాలనట్లు మరో …రెం…డు… సార్లు… నిద్రలేపి ఒళ్ళు హూనం చేసింది చాల్దూ…అంది కవిత స్థనాల్ని అరచేతుల్తో కప్పుకుంటూ…
…కవిత వీపుమీదున్న చేతుల్ని పిరుదుల మీదికి జార్చి కసిగా పిసికేస్తూ తనమొత్త కొత్తేసు కున్నాడు …ఏం మాట్లాడకుండా…
…ఊఁ …మ్ఁ…లేవనీండి బాబూ!…ఇంటర్వ్యూకెళ్ళాలివాళా!! అంటూ బలహీనంగా మరో ప్రయత్నం చేసింది…తన పిఱ్ఱల మీద ఒత్తిడివల్ల మరోసారి …షా…ట్…ఐపోడంతో…
…నేను బెస్ట్ ఆఫ్ లక్ చెప్పకుండానే!…అంటూ ఓ తొడతో వెలకిలా తోసేసి , మరో చేత్తో చీర కుచ్చెళ్ళూడలాగేసి , తొంభైపాళ్లు నగ్నంగా ఐపోయిన ఆవిడ తొడల్ని తన వాట్తో విడదీస్తూ (…… పెళ్ళైనప్పట్నుంచీ కవిత రాత్తిర్ళు బ్రాసియర్,లంగా వేసుకోడం మానేసింది…) మీదెక్కిపోయాడు కుమార్…
…అబ్బ!…ఒద్దంటున్నానా!…నే వెళ్ళేది టీచరింటర్వూకి…అని కువకువలాడుతూనే తెరిచిన పుస్తకంలా తొడలిప్పేసుకుంది…
…టీచర్లకా…ఇ…ది…ఉండదేంటీ?…నేను పతితనా…లో శారద టీచరేగా!…అంటూ గుండుని రెమ్మల్లోకి దింపాడు…
…అ..మ్మ…నెమ్మదీ!…ఐనా ఏం…టా…తప్పుడు పోలికా!?…అంటూ మూల్గింది…
…ఎందుకూ?…అన్నాడు…మోచేతుల మీద బరువాపుకుని …
నేనూ దాన్లాగ… మరోమగాడి దగ్గరకెళ్ళే రకాన్ననా!…అంది కవిత…
…నా పోటు చాలనప్పుడుకదా!…అన్నాడు …ఇంకొంచెం లోపలికి గెంటి , గర్వంగా భార్య కళ్ళల్లోకి చూస్తూ …
…ఉఁహ్ఁ…దానికేం లోట్లేదులే! …నువ్వూ దాని మొగుడ్లా కనిపించిన ఆడదాని వెంటపడినప్పుడో!?…అంది గుంభనగా…
…నేన్నీకు దొరికినప్పుడు కదా!…అని మనస్సులో అనుకుని , …నువ్వుండగా నాకేం ఖర్మ!?…అని పైకంటూ , చేతివేళ్ళని పూర్తిగా విప్పి ,కవిత గుబ్బల్ని ఒడిసి పట్టుకుని …నీయమ్మ! … శోభనంనాటికి బత్తాయి పళ్ళల్లా… ఎంచక్కా అరచేతుల్లో ఇమిడేవి!…ఇప్పుడు జాణ పద్మ ..వా…ట్లా తాటి పళ్ళల్లా ఐపోయాయేంటే? అంటూ కసిగా మర్దిస్తూనే కసుక్కున దిగేశాడు …ఇంకా బిర్రుగా ఉన్నాయేమో రెమ్మలు…సగందాకానే వెళ్ళింది…
…ఇ…ష్షూ… మూర్తిలాగ ఇలాగే పిసికి పాకంపట్టేస్తూండు…గ్రేసీ..వా…ట్లా… కొబ్బరిబోండాలైపోగలవు… అంటూ మర్దింపుల్ని తప్పించుకోడానికి మొగుడికి దగ్గరగా జరిగింది …
…రంజైన వాయింపు మధ్యలో బూతుకూతలూ, పరాయి వాళ్ళ ముచ్చట్లేంటా?!..అనుకుంటున్నారా!…
కుమార్ కి బూతుపుస్తకాలూ , బ్లూ సినిమాలూ అంటే పిచ్చ మోజు…పెళ్ళికానిక్రితంనుంచీ జమచేస్తూండేవాడు తన సింగిల్ రూం లో… పెళ్ళి కి ముహూర్తం పెట్టింతర్వాత సామానంతా బాక్సుల్లో పాక్ చేసి , మరో ఇంటికోసం వెతుకుతూంటే , …తెలిసినవాళ్లదో త్రీ బెడ్రూం పోర్షన్ ఉంది…దాంట్లో ఓ సింగిల్ బెడ్రూం ఇస్తారేమో చూద్దాం… అంటూ తీసుకొచ్చాడో ఫ్రెండు…ఓనరొప్పుకోడంతో తన సామానంతా పడేసెళ్ళిపోయాడు….పక్క డబల్ బెడ్రూం పోర్షన్లో ఉన్నవాళ్ళని కాస్త చూస్తూండమని చెప్పి…
…కాపురానికి తీసికొచ్చిన తల్లీ,అత్తగారూ ఆవాళ్ళింట్లోనే సర్దుకున్నారు…వాళ్ళిద్దరూ వెళ్ళిపోయిన ఓ వారం తర్వాత బాక్సుల్ని ఒక్కటొక్కటీ అన్ పాక్ చేసి సర్దడం మొదలెట్టింది కవిత… చివరగా బైటపడింది మనవాడి బూతు లైబ్రరీ…
…అట్టేసుండడంతో ఏదో నవలనుకుని తెరిచిన కవితకి ఒళ్ళు మండిపోయింది …ఆ బొమ్మలూ , కధలూ చూసేసరికి…
…సాయంత్రం మొగుడింటికి రాగానే పుస్తకాలు ముందడేసి దెబ్బలాటెట్టుకుంది…అంటించేస్తానని అరిచింది…అలిగో మూల ముడుచుకు కూర్చుంది వంటచేయకుండా…ఎంతైనా కొత్తమోజుకదా!…హోటల్ నీంచి భోజనం తెచ్చి , కొసరి కొసరి తినిపించాడు…కాస్త శాంతించి మంచమెక్కింది కవిత…
…అందరు కొత్తదంపతులూ తెచ్చుకుంటారిలాంటి పుస్తకాలు…నీకిష్టం లేకపోతే చదవకు…కానీ అంటించీమాకు…నేనెక్కడో ఓ మూల దాచుకుంటాను అంటూ కాళ్ళా వేళ్ళా పడుతూ ఒళ్ళు పట్టాడు కుమార్… …ఊఁ…నాక్కనిపించకూడదు మరి…అంటూ వయసు వేడికి లొంగిపోయింది…
రోజులు గడిచేకొద్దీ కుమార్ లైటు తియ్యకుండానే ,బట్టలు పూర్తిగా ఊడలాగేస్తూంటేనూ , …అడ్దమైన చోట్లా… ముద్దులెట్టేసుకోడానికి ట్రై చేస్తూంటేనూ, తన చేతుల్ని ఎక్కడెక్కడో తగిలిస్తూంటేనూ…ఆ దిక్కుమాలిన పుస్తకాల్నిచూసేనా ఇవన్నీ!?… అని దెప్పి వారించేది…
ఓ రోజు మధ్యాహ్నం ఏమీ తోచక , చదవడానికి నవల్లేమీ లేక …ఆ…పుస్తకాన్నొకటి తెరిచింది…నాలుగు పేజీలు తిరగేసి , బొమ్మలు చూసేసరికి ఒళ్ళు వేడెక్కిపోయి తీసిన చోటే పెట్టేసింది…ఆ రాత్రి ఒద్దొద్దంటూనే మొట్టమొదటిసారి…మొగుడ్ని తొడల మధ్య తలెట్టేయనిచ్చి… అతడి …దా…న్ని… జస్ట్…ముట్టుకుందంతే!
….అప్పట్నుంచీ …అ…లా…చెయ్యకపోతే నిద్దరట్టేదికాదు కవితకి… …ఎప్పుడైనా కుమార్ డైరెక్ట్ గా …ప …ని…
మొదలెట్టేస్తే…ఏంటీ?…అయ్యగారు చాలా బుధ్ధిమంతులైపోతున్నారూ!?…అంటూ జుత్తట్టుకుని అతగాడి తలని బొడ్డుకిందికి తోసేది
అతగాడింకా కిందికెళ్తూంటే …ఏ…య్…ఛీ!… అంటూ నడుం మెలికలు తిప్పేసేది… కసెక్కిపోయతడు తొడల మధ్య తల దూర్చేస్తూంటే …ఛీ… రోజూ ఏంటి బాబూ ఈ పాడు పనీ అంటూ నడుమెత్తి …ప…ప్ప…అప్పగించేసేది…
మూడ్ లో ఉందని మొగుడు ఆరూ -తొమ్మిది గా తిరగబోతూంటే , మధ్యలోనే ఆపేసి …దా…న్ని… సవరదీసేదే తప్ప నోట్లోకి తీసుకునేది కాదు…ఇదే చాలు…అనుకుంటూ …పూ పెదాల్ని జుఱ్ఱుకునేవాడు …
…మరో నెల తర్వాత , కుమార్ రావడం ఆలస్యమైన ఓ సాయంత్రం …ఆ పుస్తకాలింకోసారి చూస్తే!…అనిపించి…జాణ… చదివేసిన కవితకి పిచ్చెక్కిపోయింది… ఒద్దనుకుంటూనే మరో రెండు సార్లు చదివింది ! …కాలింగ్ బెల్ చప్పుడయేసరికి కంగారుగా పుస్తకాన్ని పేజి ముయ్యకుండానే దిండు కింద దాచి తలుపు తీసి బాత్రూంలోకి పరిగెత్తింది…
…ఏంటా తను దాచిందీ?…అనుకుంటూ దిండెత్తి చూసి సంతోషంతో పొంగిపోయాడు…
ఆ రాత్రి …మొగుడు బొడ్డు కింద ముద్దెట్టుకుని కిందికి దిగుతూండగానే , తొడలిప్పేసి, నడుమెత్తి …బిళ్ళని…అప్ప…గించేసింది… ..మూడ్ గమనించి… చేతి…కందిచేశాడు…తన …దాన్ని…పై చర్మాన్ని వెనక్కి లాగి తడి గుండు మీద…పెదాల్తో చుపుక్కు…మనిపించింది…
జాణ కధలో…పద్మ…లా భలే ముద్దెట్టుకున్నావే!…అంటూ గొంతులోకి దింపేశాడు… …ఛి…ఛ్ఛీ!… అంటూ బైటికి లాగేసింది…మొహమాటమెందుకు కవితా!…జాణ పద్మ…మూర్తిది చీకినట్లుగా…నువ్వూ కానివ్వచ్చుగా!… అంటూ ప్రోత్సహించాడు…భార్య బిళ్లని కొరుక్కు తినేస్తూ…
…గూటం…లాంటి నీదుండగా…మూర్తి…దో…మరో మగాడిదో నాకెందుకూ!?…అంటూ ప్రియంగా గుడ…వడం మొదలెట్టేసింది… అప్పట్నుంచీ వీలున్నప్పుడల్లా …గుడుస్తూనే… ఉంది…
ఆ రోజునుంచీ బూతుకధలు కలిసే చదివేవారు… ఆ కధల్లో పాత్రల పేర్లతో ఒకళ్లనొకళ్ళు పిలుచుకుంటూ రెచ్చిపోయి చేసుకునేవారు…అదిగో …అలా మొదలైపోయాయి …రతిక్రీడలో పరాయి జంటల ముచ్చట్లు… అలాంటి ఓ రోజు గురించే ఇందాకా చెప్పుకుంట…
…కుమార్ పూర్తిగా లోపలికి దిగని… తన… దా…న్ని…పూర్తిగా బైటికి లాగి…ధాష్టీకంగా కొసకంటా దిగే ప్రయత్నంలో ఉండగా… సైడ్ టేబుల్ మీదున్న కవిత సెల్ మోగింది… దాన్నందుకుని , ఆన్ చేసి భార్యకందిస్తూనే …కసు…క్కున…దిగేశాడు…
…అఁహ్ఁ…హ…ల్లో!… అంటూ పలికింది కవిత అ…దు…రు… కి మాట తడబడుతూంటే!…
కంగారులో స్పీకర్ కూడా ఆన్ ఐందేమో… నేనూ! …మనూ…నే… బి…జీ…గా ఉన్నట్లున్నావ్ సారీ!…మళ్ళీ ఫోన్ చెయ్యనా!?…అంటూ ఓ తియ్యటి ఆడగొంతుక కుమార్ కి కూడా వినిపించడంతో …పనా…పేసి …లంగరేసి వినడం మొదలెట్టాడు…
…ఆ!…మనూ… చెప్పు …పర్లేదులే!… అంది కవిత ఊపిరిని అదుపుచేసుకుంటూ…
…ఓ పనిమీదొస్తున్నాం…మీ ఇంటి దగ్గరే!…పన్లోపనిగా నిన్నోసారి చూసెళ్దామనీ!…టాక్సీ వాడికి దోవ చెప్పు… ఇబ్బం…దేం లేదుగా!…అంటూ సాగదీసింది…
…బలే …ల…స్టీ…గా ఉందావిడ గొంతు!…అని గుసగుసలాడాడు…చెవిదగ్గరనోరెట్టి…
అరచేత్తో అతగాడి నోరు మూసేసి , …ఏంపర్లేదు… …అ…హ్!… ఎక్క…డున్నారూ?… ఎగూపిరిమీదంది కవిత ,…గుబ్బల మీద మొగుడి వేళ్ళ పట్టు బిగియడంతో..,
…మనమధ్య వాళ్ళెందుకూ!?…అన్నాడు చిన్నగా…
…డైరెక్షన్స్ చెప్పండీ!… అంటూ ఫోన్ చేతికిచ్చింది కవిత , కళ్ళతో బ్రతిమాలుతూ…. …కాదన్లేక చెప్పి మళ్ళీ ఫోనిచ్చేశాడు…
…ఓ అర…గంటలో వస్తాం… చా…ల్తుం…ది…గా!!… అని చిలిపిగా అంటూ ఫోన్ కట్ చేసింది…
…మనదా చిన్నిల్లు!…వాళ్ళనెక్కడ కూర్చో పెడ్తాం?… అన్నాడు కుమార్, ఓ సారి …పూ…ర్తి…గా బైటికి లాగి మళ్ళీ దిగేస్తూ…
…అబ్బ…చాలుగానీ…ఇంక లే!… అంటూ నడుం మెలికలు తిప్పేసింది విడిపించుకోడానికి…
…అప్పుడే!…అంటూ తొడల్తో తొడల్నొత్తిపట్టి మరోసారి లాగి దిగేశాడు…
…అ…మ్మ్…మ్మ…ఓ పూటకెలాగోసర్దుకుందాం!… అంటూ మొగుడి పిక్కల్ని మడమల్తో ఒత్తుతూ నడుమెత్తి,…
ఊఁ… అంది …తొందరగా కానిమ్మన్నట్లు…
…ఎలా మానేజ్ చేస్తావోగానీ…నాకేం నమ్మకంలేదు!…అంటూ దంపుడు మొదలెట్టాడు…
అతడలా అనడంలో అర్థముంది…చాలా చిన్నదాపోర్షన్…ముందో గ్రిల్లున్న బుచ్చి సిటౌట్…దాంట్లోంచే ఓ రెండడుగుల వెడల్పున్న ఓ సన్నని పాసేజ్…దానికో వైపున బెడ్రూం…మరోవైపో చిన్న వంటిల్లూ… బెడ్రూంకి బాత్రూం ఎటాచ్డ్ గా ఉన్నా, దానికి పాసేజి లోంచి కూడా తలుపుంది… అంఛేత ఆ ఇంట్లో మరో మనిషుండడం కష్టం…
…ఒక్క స్నానాలే!…సాయం…త్ర…మెళ్ళి…పోతారు గానీ… ఇం…క…చా…లించు…బాబూ అంటూ మైకంగా సాగదీసి , మరో సారి నడుం మెలికలు తిప్పేసింది కవిత …
…ఎహె!…ఆగు…అలా చేస్తే ఇంకాస్తాలీశం అవుతుంది…అంటూ దంపుడు స్పీడు పెంచిన కుమార్ కి మరో ఐదు నిముషాల్తర్వాత కార్ హారన్ మోగినా కాలేదు…
అది విన్న కవిత…ఆ…ప మంటే విన్రేంటీ!?… అని విసుక్కుంటూ కుమార్ ని పక్కకి తోసేయ బోతూంటే…ఐ…పో…యిం…ది…ఒక్క నిముషం…అంటూ బలవంతంగా పరుపుకదిమిపెట్టి…వి…ద…లడం…మొదలెట్టాడు…
ఈలోగా హారన్ రెండోసారిమోగడంతో…చా…లూ!!…అంటూ ఎలాగో అతగాడ్ని పక్కకి దొర్లించి…వచ్చె…వచ్చే!… అని కేకెడ్తూ మంచందిగి, గబగబా చీరా బ్లౌజూ సర్దుకుని …త్వరగా బట్టలేసుకుని బైటికి రండి…అంటూ దిస్సమొలతో పడుక్కున్న మొగుడివైపురిమి…తొడల మధ్య తడిని చీరకొత్తుకుంటూ వీధి తలుపువైపు పరిగెత్తింది…
…సారీ…మధ్యలో అడ్డుపడ్డానా!?… అంటూ కవిత చేతుల వైపు కొంటెగా కన్నుగీటింది , ఒయ్యారంగా గ్రిల్లావతల నిలబడ్డ మనూ…ఉరఫ్..మాలతి…
… ప్రయాణంలో నలిగిన మెరూన్ సిల్క్ చీరెంత నిండుగా కప్పుకున్నా ఓ అరడుగు మేరకి ముందుకి పొడుచుకొచ్చిన మనూ రొమ్ముల్ని చూసి …ఎంత…పెంచేసిందీ!?… అని లోపలనుకుంటూనే …ఛ…పోవే!…అనిపైకంటూ ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో తలుపుతీసింది…
…అలాగే పోతాగానీ ముందు బాత్రూమెక్కడో చూపించుతల్లీ!…అంటూ లోపలికి దూసుకొచ్చేసింది…
…ఛ!…అదికాదు నా ఉద్దేశ్యం!…అంటూ కవిత సర్దబోతూంటే…
…నాకు తెలీదేంటీ!…ముందు దోవ చూపించు …అర్జెంటూ!…తొందరపెట్టింది…
…అదో!…ఆ తలుపు… అంటూ జాగ్రత్తలు చెప్పబోతూంటే…
…నే చూసుకుంటాలే!…మా ఆయన్ని కూర్చోబెట్టూ…అంటూ పాసేజ్ లోకి పరిగెత్తింది మనూ…
… సరిగ్గా అదే టైంకి …పూర్తి…గా దిగని తన జండా స్థంభాన్ని లుంగీ మీంచే అణుచుకుంటూ పాసేజ్ లోకొచ్చిన కుమార్ గోడకతుక్కుపోయాడు… ఆవిడకి దోవివ్వడానికి
…ఐనా ఆ రెండడుగుల పాసేజిలో సగానికి పైగా కుమార్ ఛాతీ ఆక్రమించేసింది…దాంతో మనూ చనుమొనలు అతగాడి ఛాతీ ని గీరేశాయో లిప్త…
…దాంతో దిగబోతూన్న జెండా స్థంభం మళ్ళీ నిగిడిపోయింది…/19
…ఆ…స్పర్శకి ఒళ్ళంతా కరెంట్ పాకినట్లైందేమో…నిలువెల్లా వణికిపోయింది మనూ … బిరుసెక్కిపోయిన చనుమొనలకి చిక్కుకుపోవడంవల్లో , కుమార్ ఛాతీ మీదున్న చిక్కటి జుత్తులో ఇరుక్కుపోవడం వల్లో తెలీదుగానీ…ఆవిడ నిండు గుబ్బల్ని మరో మగాడికి కంటికి కనిపించకుండా కప్పేసిన సిల్కు పైట , కొండల మధ్య మెలికలు తిరుగుతూ పారే సన్నటి ఏరులా చిక్కిపోయింది… దాంతో బొప్పాసు పళ్ళల్లాంటి ఆవిడ ఉబ్బుల్ని క్లోజ్డ్ నెక్ బ్లౌజ్ కూడా దాచలేకపోయింది… గుడ్లప్పగించి …వా…ట్నే…చూస్తూన్న కుమార్ కళ్ళల్లో కసినీ , పట్టేసుకోడానికి పైకి లేస్తూన్న అతగాడి చేతుల్నీ ఓరకంట గమనించడంతో , చివుక్కున వెనక్కి తిరిగి పైటని సర్దుకునే ప్రయత్నంలో కాస్త ముందుకొంగింది…
…దాంతో అతగాడి చేతులు ఆవిడ ఇరవైరెండించీల నడుం చుట్టూనూ …నిగిడిపోయిన జెండా స్థంభం పిరుదులమధ్యా , సెటిలైపోయాయి, అసంకల్పితంగా ( రిఫ్లెక్స్ గా) … ఆ వెచ్చదనానికి మత్తెక్కిపోయి , నడుంని పెనవేసిన ఓ అరచేత్తో ఆవిడ పొత్తికడుపునాక్రమించేసి , మరో చేత్తో మొత్తకొత్తేసుకున్నాడు కుమార్…
జెండా స్థంభం …ఎక్కడ గు…చ్చు..కుందో…ఇంకెక్కడ రుద్దుకుందోగానీ … అఁహ్ఁ…అని మత్తుగా మూలిగి ,చిన్నగా వణుకుతూ బెరుగ్గా వీధితలుపువైపు చూసింది…కవిత కంటో…అనుమానం మొగుడి…కంటో పడ్డానేమోరా భగవంతుడా!…అనుకుంటూ…
…ఆ భగవంతుడావిడ పట్లున్నాడేమో…తలొంచుకుని కవిత వెనకాతలే మెట్లెక్కుతున్నాడు, మొగుడు మాధవయ్య…ఇలాకూర్చోండి…కాఫీ తెస్తానిప్పుడే!…అంటూంది కవిత సిటౌట్లో ఓ కుర్చీ చూపిస్తూ…
…బ్రతికాన్రా దేవుడా!…అన్నట్లు సన్నగా నిష్టూర్చి, రొమ్ముల్ని గోడకొత్తేసుకుంటూ బాత్రూం వైపు జరిగిందావిడ… , …జెండా స్థంభం…బింకమైన ఆవిడ రెండుపిఱ్ఱల్ని రుద్దేస్తూ బైటపడిపోయింది…
…ఈలోగా బాత్రూం తలుపు తెరిచి , కుమార్ వైప…దో…లా… చూసి మరీ తలుపేసేసుకుంది…దాంతో మరింత నిగిడిపోయింది కుమార్ ది…
…ఇక్కడేంచేస్తున్నారూ ?…షర్టేసుకుని ముందు వరండాలోకెళ్ళండీ!!… అంటూ మొగుడ్నదిలించి వంటింట్లోకి దూరి గాస్ స్టవ్ అంంటించడానికి ముందుకొంగింది కవిత…లోపల లంగాలేని ఒంటిపొర చీర తన పిఱ్ఱల బలుపునీ…తొడల మెరుపునీ దాచలేకపోతూందన్న విషయాన్ని గమనించకుండా…
… జెండా స్థంభాన్ని స…ర్దు…కుంటూబెడ్రూంలోకెళ్ళబోయిన వాడే ,భార్యవైపోసారి చూసి మదమెక్కిన ఎద్దులా తనూ వంటింట్లో దూరిపోయాడు కుమార్…
…వరండాలోకెళ్ళమన్నానా!?…అంది కవిత,తల కాస్త వెనక్కి తిప్పి చురచురా చూస్తూ!…
…ఆ చూపుల్ని లక్ష్యపెట్టకుండా లటుక్కున ఓ చేత్తో నడుమట్టుకుని , మరో చేత్తో చీరని పైకెత్తేస్తూ , పిఱ్ఱల్ని మొత్త కదిమేసుకున్నాడు…
…అఁ…హ్ఁ…అని సన్నగా మూలిగి…ఛీ!…అంటూ పెనుగులాడింది …
… కదల్డానికి వీల్లేకుండా కిచెన్ ప్లాట్ఫాం కి ఒత్తి పెట్టి, రెండు చేతుల్తో చీరని పిఱ్ఱల్దాకా పైకెత్తేసి , ఓచేత్తో కాస్త ముందుకొంచి మరో చేత్తో ఆవిడ వెన్నెముకని పరామర్శిస్తూన్న తన గూటాన్ని …పొజిషన్…లో కొంచుకుని ఆవిడ రెమ్మల్లోకి …కసు…క్కున…గెంటాడు.
ఇందాకా చీరకి…ఒత్తు…కోడంతో కాస్త పొడిబారిన ఆవిడ రెమ్మలు చొరబాటు …ధా…టీ…కి బెంబేలెత్తిపోయాయి… …అఁ..మ్మ్ఁ…మ్మాఁ… అన్న మూల్గుని బైటికి వినిపించకుండా పెదాలు బిగబట్టి…అ…దొ…చ్చేస్తూందీ!!… అన్న వార్నింగ్ తో కలిపి అంచెలంచెలుగా విదుల్తూ ఇంకాస్త ముందుకొంగి అలవాటైన …డా…గీ… పొజిషన్ లో సర్దుకుంది…
…ఏమీ మాట్లాడకుండా …ఓ అరనిముషంలో అరవై సార్లావిడ పూ…కు…పక్ప్…పక్ప్… లాడించి , ఆఖరిపోటులో కొసకంటా దింపి …భ…ళ్ళు…న చిప్పిల్లిపోయాడు కుమార్…
… ఇల్లూ,ఒళ్ళూ ముంచేస్తూన్న ఆ జల్లు వేడిని , కిచెన్ ప్లాట్ఫాం మీద తలానించి ఎంజాయ్…చేస్తూన్న కవిత పొంగబోతూన్న కాఫీ చప్పుడు కి తలెత్తి, చటుక్కున బర్నర్ ఆఫ్ చేసి మొత్తతో మొగుడ్ని కాస్త వెనక్కి గెంటుతూ…ప…శు…వు…అని అలసటగా కసిరింది , తల కాస్త వెనక్కి తిప్పి…
…ఆ…పు…కో లేకపోయా …కవీ…!! …అంటూ మళ్ళీ ఆవిడ మొత్తని అణిచేశాడు…ఇంకా …విదల్డం…పూర్తి…కాపోడంతో…
…కోరిక…తీరేదాకా ఒదల్రు కదా!… అంటూ మొగుడివైపు ఆడ కుక్కలా మెడవెనక్కి తిప్పి …చుప్పుక్కు…న అతగాడి పెదాలమీద ఓ ముద్దెట్టి…ఇక లెండన్నట్లుగా తలెగరేసింది , సన్నగా నవ్వుతూ…
…షర్టేసుకురండి…కాఫీ ఇస్తానిద్దరికీ!… అంది …ఊఁ…అంటూ అతగాడు లేచి లుంగీ సర్దుకుంటూంటే
మరో సారి …ఊఁ…కొట్టి కుమార్ బెడ్రూంలోకెళ్తూంటే … ఏ…య్…మాట!…అంటూ వెనక్కి పిల్చి… బాత్రూంలోకెళ్ళేరు!…అదుంది!!… అంది రహస్యంగా…
… ఛ!… అని పైకని, …భలే! …చూడని…వన్నీ…చూడచ్చన్నమాట!…అని లోలోపలే చంకలు గుద్దుకుంటూ బెడ్రూంలోకెళ్ళిన కుమార్ ఆ తలుపూ వేసేసుండడంతో ఢీలా పడిపోయి , లాల్చీ వేసుకుని బైటికొచ్చి , కవితందించిన కాఫీకప్పులుచ్చుకుని వరండాలోకెళ్ళాడు…
…అక్కడ కనిపించిన బక్కపల్చటి నడివయస్సు శాల్తీని చూసి , ఎవరో అర్థం కాకపోయినా…నమస్కారమండీ!…అంటూ కాఫీ కప్పందించి , కాసేపు మాట్లాడి…ఇప్పుడే వస్తా!… అంటూ మళ్ళీ వంటింట్లోకొచ్చి …ఎవరాయనా!?…ఈవిడ నాన్నగారా!…అన్నాడు నెమ్మదిగా…
…ఇష్షూ…దాని మొగుడు…రెండో పెళ్ళి…అన్నట్లు రెండు వేళ్లు చూపించిన కవిత , …ఆవలిస్తే పేగుల్లెక్కపెట్టే రకం ఆయన…అనేసింది , మొగుడి కళ్ళల్లో మెరుపు చూసి…
…ఏమైతే నాకేమీ!?… అని సర్దుకుంటూ మళ్ళీ వరండాలోకొచ్చి ఆయన్తో కబుర్లు మొదలెట్టాడు…
… కాసేపట్లో పువ్వులా తయారైన తీసుకొచ్చి మనూ ని వెంటబెట్టుకొచ్చి…మా శ్రీవారు…కుమార్, నా స్కూల్ ఫ్రెండ్ , మాలతీ మనోరమ… మనూ…అంట్ం దగ్గర స్నేహితులం…అంటూ పరిచయం చేసింది కవిత…
… పెళ్ళిలోనే చూడ్డం…అంటూ చేతులు జోడించిందావిడ తలెత్తకుండా…. మర్యాదగా ప్రతినమస్కారం చేసి ముసిలాయనతో మాటల్లో పడ్డాడు కుమార్…
…ఆడాళ్ళు లోపలికెళ్ళింతర్వాత …ఈ హాస్పెటల్ కి వెళ్ళాలి…దోవ చెప్తారా?…అంటూ ఓ కార్డ్ అందించాడాయన…
…హాస్పెటల్ పేరు చదివి ఓ అరక్షణం కంగుతిన్నా వెంటనే కప్పిపుచ్చుకుని …ఇక్కడే!…దగ్గర్లో ఉంది…నే తీసికెళ్తాలేండి…అంటూ భరోసా ఇచ్చాడు…
కాలకృత్యాలూ ,కాఫీ టిఫెన్లైంతరవాత , ఆటోలో వాళ్ళిద్దరూ , బైక్ మీద కుమార్ కవితలూ బైల్దేరారు…మీ పనైపోగానే ఇంటికొచ్చేయండి…ఈలోగా నేనో ఇంటర్వ్యూకెళ్ళొచ్చేస్తా!…అంటూ ఓ స్కూల్ దగ్గర దిగిపోయింది కవిత…
…మరో కిలోమీటరు దూరంలో ఉన్న ఓ సంతాన సాఫల్య కేంద్రం ముందు వాళ్లని దింపి…నే ఆఫీసుకెళ్ళాలి…మీ పనైపోగానే మా ఇంటికెళ్ళిపోండి…నే ఆఫీసుకెళ్ళాలి…అంటూ ఓ తాళం చెవందించాడు కుమార్…
…మాకు దోవ తిన్నగా తెలియదు…ఇప్పుడే సాంపుల్సిచ్చి ఒచ్చేస్తాం…మమ్మల్ని ఇంటిదగ్గర దింపెళ్ళండి…అంటూ బ్రతిమాలాడు , ముసిలాయన…మరో సారి…అ…దో…లా… చూసింది మాలతి…
రెండోదానికి పడిపోయాడు కుమార్…
…ఓ అరగంత తర్వాత ఇద్దరూ బైటికొచ్చారు… …మాలతి పని తొందరగానే ఐపోయినా , ఆవిడ మొగుడ్ని మరో మూడుగంటలుండమన్నారు హాస్పెటల్ వాళ్ళు…
…ఆ మాట కుమార్ కి చెప్పి…మేమిక్కడ కూర్చుంటాం…మీకాఫీసుకి లేటౌతుందేమో!?…అన్నాడు మాధవయ్య …వెళ్ళిరమ్మన్నట్లు…
…కుమార్ బైల్దేరబోతూంటే , …నె…ప్పిగా ఉంది బాబూ! అంది మనూ నడుం పట్టుకుని…
…ఏమందేంటి డాక్టరు!?… అన్నాడు మాధవయ్య చాటంత మొహంతో
…కాస్త జాగ్రత్తగా ఉండమంది… నేనా పక్క రూంలో సోఫా మీద రెస్ట్ తీసుకుంటా!…
…ఇక్కడెందుకూ నలుగుర్లోనూ!… వీళ్లింటికెళ్ళి పడుక్కో!…నే పని పూర్తి చేసుకునొచ్చేస్తా… అన్నాడు
…నేనొక్కత్తినీ వెళ్ళలేను… అంటూ వగలుపోయింది…
నిన్నింటి దగ్గర దింపేసి ఆఫీసుకెళ్ళిపోతారీయన …అంటూ కుమార్ ని ఆపాడు…
…మీర్లేకుండా నే వెళ్ళను బాబూ!…అంటూ గునిసింది…
…పర్లేదూ!…నే తొందరగానే వచ్చేస్తాగా!…అంటూ నచ్చచెప్పాడు. మరో మూడు సార్లు బ్రతిమాలించుకుని బైల్దేరింది మాలతి…
… సాయంత్రం మీరొచ్చేసరికి మేముంటామో ఉండమో!…చాలా శ్రమిచ్చాం బాబూ…అన్నాడు గేటు దాకా వచ్చి సాగనంపుతూ
…దాంన్దేముందీ!…అంటూ బైల్దేరాడు కుమార్…
….మలుపు తిరగ్గానే…ఇద్దరమేగా!…ఆటో ఎందుకూ?…అంది మాలతి … లోలోపలే పొంగిపోతూ ఆటో వాడ్ని పంపించేశాడు…ఆవిడ తన భుజమట్టుకుని బైక్ ఎక్కుతూంటే ఒళ్ళు జివ్వుమంది కుమార్ కి… బ్రేకులేసినప్పుడల్లా వీపుకి ఆవిడ నిండు గుబ్బలు మెత్తగా ఒత్తుకున్నాయి… ఆ స్పర్శననుభవిస్తూ ఇల్లుచేరి తాళంచెవందించి బైల్దేర బోతూంటే … తీసెళ్ళచ్చుగా!…అందావిడ గోమూగా…
…సరేనంటూ తలుపు తెరిచి …ఇక నే వెళ్తా!…నన్నాడు
…అప్పటిదాకా రెండు భుజాల్నీ కప్పుతూన్న పైటని ఎడం భుజం మీదికి సర్దుకుని …ఇపుడే వెళ్ళాలా!?… అంటూ ఒయ్యారంగా ఒళ్ళువిరుచుకుంది మాలతి…
…కాలి మడమ తో తలుపుని డబాల్న వేసేసి ఆవిడ్ని అమాంతం చేతుల్లోకెత్తేసుకుని రెండంగల్లో మంచమీద పడేసి మీదడిపోయిన కుమార్ మరో రెండు గంటల తర్వాత ఆఫీసుకి బైల్దేరాడు…
…తిరిగొచ్చేసరికి అన్నట్లుగానే వాళ్ళెళ్ళిపోయారు…/21
…ఏడున్నర దాటింది …ఈ రోజే పనెక్కువకావాలా?…అని గొణుక్కుంటూ , మరోసారి మనూ ని చూసే అవకాశం పోయినందుకు చిర్రు బుర్రులాడుతూ … వాళ్ళెళ్ళిపోయారరేంటీ?…అన్నాడు ,చేతిలో ఓ పాకెట్ పుచ్చుకుని చాటంత మొహంతో ఎదురొస్తూన్న కవితని….
…ఆఁ…ఓ గంటైంది… అంది , మరో ప్రశ్నకోసం ఎదురుచూస్తూ…
…అవునూ!…ఇంటర్వ్యూ కెళ్ళావ్ గా?…ఏమైందీ??… అన్నాడు , భార్య మూడ్ గమనించి…
…రేపు ఫోన్ చేస్తామన్నారు… అంటూ పాకెట్టున్న చేతిని ఆడించింది … అదేంటని అప్పుడైనా అడుగుతాడేమోనని…
…చిరాగ్గా ఉంది , స్నానం చేసొస్తా!… అంటూ చేతిలో బాగ్ పక్కన పడేసి బాత్రూంలోకెళ్ళిన వాడే ,తలుపు దగ్గ్రవెనక్కి తిరిగి… వంటైందా!…ఆకలి దంచేస్తూంది!!… అంటూ తలుపేసుకున్నాడు…
…ఓ సరసమూ లేదు , చట్టుబండలూ లేదు… ఎంతసేపూ …ఇ…దో… అ…దో…ఆకలే!… అని సణుక్కుంటూ , చేతిలో పాకెట్ మంచం మీద గిరాటెట్టి వంటింట్లోకెళ్ళింది కవిత…
ఓ పదినిముషాలు తీరిగ్గా స్నానం చేసి ఓ తెల్లటి లుంగీ మాత్రం చుట్టబెట్టుకుని , డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ ముందు నిలబడి , దట్టమైన జుత్తుతో విశాలంగా,దృడంగా ఉన్నఛాతీనీ ,కండలు తిరిగిన దండల్నీ ,దిట్టమైన తొడల్నీ మురిపెంగా నిమురుకుంటూ…ఎంత నచ్చాయో మనూ కి!…అంచేతే ముద్దులమీద ముద్దులు కురిపించేసింది…అని మురిసిపోతూ, మూల మూలలా పౌడర్ పులుముకుంటూంటే అతగాడి దృష్టి మంచం మీదున్న పాకెట్లోంచి బైటికి తొంగి చూస్తూన్న చీర మీదడింది…
…వెంటనే వెనక్కితిరిగి దాన్ని బైటికి లాగి , ముందు ప్రైస్ టాగ్ చూశాడు… ఐదు వేలకి పైమాటే!…దేవుడా!…అంటూ దిగాలు పడిపోతూంటే …చాలా బావుంది కదా!…అంటూ వీపుని పెనవేసుకుంది కవిత…
…బ్రహ్మాండంగా ఉంది…ఎన్ని ఇన్స్టాల్ మెంట్సేంటీ!?… అన్నాడు అవహేళనగా…

…ఎన్నైతే నీకెందుకూ!…నేనే కట్టుకుంటాలే!…రా భోంచేద్దాం!… అని …విస…విస…లాడుతూ వంటింట్లోకెళ్ళిపోయింది…
…ఊరికే అన్నా!…చెప్పచ్చుగా!!…అంటూ వెనకే వెళ్ళాడు…భోజనం చేస్తూ మరో రెండుసార్లడిగాడు…సమాధానం రాలేదు…ముగించి మంచం మీద వెలకిలా పడిపోయాడు , కళ్ళు మూసుకుపోతూండడంతో…
…సవిరింపులు పూర్తిచేసుకుని …నిద్రే!…అంటూ పక్కన చేరింది కవిత…చేతివేళ్లని చిక్కటి చాతీమీదిజుత్తులోకి చొప్పిస్తూ…
…ఆఫీసులో లేటైంది…దానికితోడు ట్రాఫిక్కూ…అన్నాడు , మూతలు పడిపోతూన్న కనురెప్పల్ని బలవంతంగా తెరిచి…
…అయ్యో!…అనిపించిందేమో!…చీర గురించేం బాధపడకు…మనూ ప్రెజెంటది!…అంటూ …ఒంటి పొర చీర తప్ప మరో మరుగు లేని ఓ తొడని అతగాడి నడుం మీదేసి , తన చీర మొలమీదికెళ్ళిపోయేలా , అతగాడి లుంగీ విడిపోయేలా…పైకీ కిందికీ రుద్దింది…
…కళ్ళు ఇంచుమించు మూతలడిపోయినా ,గాలి పోసుకుంటూన్న …దా…న్ని… చూసి గర్వంగా నవ్వుకుని…ఏంటో …అంత పని?!…అంటూ మోచేతుల మీద కాస్త పైకి లేచి…ఓ స్థనం చంకలో ఒత్తుకునేలా, మరోదాని ములుకు అతగాడి ఛాతీని గీరేలా , గీరితే చాలు పాలు కార్చేసుకోడానికి సిధ్ధంగాఉన్న …తన కొబ్బరి చిప్ప… ఓ వృషణానికి అతుక్కుపోయాలా మొగుడి మీదికి జరిగి, మొలమీదున్న తన తొడని ఇంకాస్త పైకి జరిపింది.
…మెత్తటి స్పర్శకో , ములుకు గీరుడు కో , …కొబ్బరిపాల… వాసనకో , అతగాడి నిద్ర మత్తు కాస్త విడిందేమో!…కవితని వెలకిలాతిప్పేస్తూ మీదెక్కిపోయి మొత్తని కసిగా కదిపాడు…
…పొజిషన్…చూసుకోలేదేమో!…అతగాడి గూటం ఆవిడ తొడ వంపులో గుచ్చుకుని కిందికి జారిపోయింది…
…అ…మ్మ్…మ్మ… అంటూ మూలిగి , చటుక్కున తొడలిప్పుకుంటూనే గూటాన్నట్టుకుని …సరైన…దోవలో పెట్టుకుంది…అతగాడు మరోసారి మొత్తనూపేలోగా!
…ఎంత సిధ్ధం…గా ఉన్నా, కవితకి …అ…ది…రి…పోయింది …మరో …ఊ…పు…కి…
…అ…బ్బ… అని మూలుగుతూ… చి…వ్వున …ఎగజిమ్మి , …మాటా , మంతీ కైతే ఓపికుండదుగానీ… దీనికైతే ఎక్కడ్లేని ఓపిక…అని గోమూగా దెప్పుతూ మడమల్తో అతగాడి తొడల్నొత్తింది…
…మరో మూడు నిముషాలు…ధణ…ధణ…లాడించి …భ…ళ్ళు న చిప్పిల్లిపోతూ ఆవిడ మీదే సోలిపోయాడు…
…జల ధార…సర్దు మణిగినా , …ఏ…య్…లే!!… అంటూ ముద్దుగా మందలించినా , ఇంకా …అలాగే… ఉండిపోయిన మొగుడ్ని మెల్లిగా పక్కకిదొర్లించి చూసేసరికి సన్నగా గుఱ్ఱెట్టేస్తున్నాడు…ప్రసన్నమైన మొహంతో…
…పొద్దుట్నుంచీ …ఆ…రో…సారేమో ఇది…లేకపోతేనా!…ఓ పావుగంటకి పైమాటే!!… అనుకుని , అతగాడి పొత్తికడుపుమీద తొడెక్కిస్తూ… పక్కలకి గుబ్బలొత్తుకుపోయేలా సర్దుకుని…చెంపల్నిమురుతూ తనూ నిద్దర్లోకి జారుకున్న కవితకి , మొగుడి ముందర్రోజు…మొత్తం స్కోరు… తొమ్మిదని …మర్నాడు సాయంత్రం పక్కింటి పరిమళతో మాట్లాడేదాకా తెలీలేదు…/23
…తెల్లవారుతూండగా …అలవాటైన …మగ కౌగిలి… బిగుస్తూంటే , …అలసట తీరిందేమో! మొద…లెట్టే…శావ్ …సుప్రభాత సేవ!…అని నిష్టూరాలాడుతూ మొగుడికి …వీలుగా…సర్దుకుని పెదాలందించింది కవిత…
సమాధానమేమీ చెప్పకుండా వాట్ని …ఆక్ర…మించేసు…కుంటూ క సుక్కున దిగేశాడు కుమార్.
…ఆక్రమణ ని దాటుకుంటూ తోసుకొచ్చేసిన మూల్గుని…అఁ…మ్మ్ఁ… అని దిగమింగుతూ , తొడలిప్పుకుంది . గుండు….ని పూర్తిగా బైటికి లాగి …కొసకంటా గెంటాడు …కవిత తొడలింకాస్త తెరుచుకున్నాయి…మరో రెండు పోట్ల…తో…ఎగ జిమ్మేసి…పెదాలు విడదీసేసుకుంటూ మొహం పక్కకి తిప్పేసుకున్న కవిత , …దం…పు…డూపందుకోడంతో తెరిచిన పుస్తకంలా తొడలిప్పేసుకుంటూ, రెండు చేతుల్తోనూ మంచం తలకట్టునట్టేసుకుంటూ … గడియారం చూసి …ఆరూ… అనుకుని…మరో ప…ది…నిము…షాలు…అని మత్తుగా గొణుక్కుంటూ కళ్ళు మూసేసుకుంది…లో…లోపల…ఊరిపోతూంటే..
Continue…