సమయం రాత్రి పదకొండు ముప్పావయింది. బస్సు అద్దంకి మండలంలో అడుగుపెట్టింది. ఇక్కడి నుంచి లోపలే కాక బయటకూడా ఏసీ వేసినట్టే చల్లగా వుంది. దాంతో, అందరూ తమ బ్లాంకెట్స్ లో ముడుచుకుని పడుకున్నారు.
శంకర్ మళ్ళీ లావణ్యని ఆమె పువ్వు చూడాలని బతిమాలినట్టుగా అడగటంతో ఆఖరికి తను ఒప్పుకుంది. వణుకుతున్న తన చేతులతో తన సల్వార్ కున్న బొందుని విప్పి కొంచెం లేచి తన పేంటీతో సహా కిందకి విప్పేసింది. తర్వాత తను కాళ్ళని కాస్త ఎడం చేసి ఉంచింది. వెంటనే శంకర్ చెయ్యి ఆమె పూ. పెదాలని చేరిపోయింది. మెత్తగా తేమగా తగులుతున్నా ఆ ప్రదేశాన్ని తాకుతూనే తన తలని దుప్పటిలోకి తీసుకుపోయి తన జేబులోంచి ఫోన్ తీసి ఫ్లాష్ లైట్ వెలుగులో ఆమె ఆడతనాన్ని చూసాడు. ‘ఆహా. ఏముందిరా బాబు! దీన్ని చూస్తుంటేనే నోట్లో నీరు ఊరిపోతోంది.! లేలేత కొబ్బరి ముక్కలాంటి ఈ పూ. పెదాలని చూస్తే అమాంతం కొరుక్కు తినేయాలనిపిస్తోంది.!’ అనుకుంటూ ఇక ఆగలేక తన నోటిని దానికి తాకించాడు. ఆమె కొబ్బరి నీళ్ళు అతని పెదాలని తాకాయి. ఆమె రసాలని జుర్రుకుంటూ
తన నాలుకని లోపలికి తోసాడు. లావణ్య ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడింది. కానీ, అతని నాలుక లోపలికి జొరబడక గోడక్కొట్టిన బంతిలా మళ్ళీ వెనక్కి వచ్చేసింది. లావణ్య అతని చర్యలని తట్టుకోలేక ఎగిరెగిరి పడుతోంది. నోటినుండి మూల్గులు రాకుండా ఉండటానికి తను ప్రయత్నించేసరికి మళ్ళీ తన కళ్ళ వెంట నీరు కారడం మొదలైంది. సన్నగా వణుకుతూ దుప్పటిలోకి తన చేతుల్ని తీసుకెళ్లి శంకర్ జుట్టుని పట్టుకొని తన తొడల మధ్యలో మరింతగా నొక్కుకుంది. లావణ్య ఎగిరినప్పుడు శంకర్ తన చేతిని కిందకి తీసుకెళ్ళి ఆమె పిరుదులని తన చేతుల్లోకి తీసుకున్నాడు. దాంతో, లావణ్య శంకర్ చేతుల మీద కూర్చున్నట్లయింది. కానీ, లావణ్య అది గమనించినట్టులేదు. అసలు తనిప్పుడు ఈ లోకంలో లేదు. ఇది ఇంత బాగుంటుందని తను కలలో కూడా ఊహించలేదు. తన కళ్ళని అరమోడ్పులుగా చేసి తన్మయత్వంతో శంకర్ చేతలని ఆస్వాదిస్తూ చిన్నగా నిట్టూర్పులను విడుస్తోంది.
అటు వైపు అజయ్ సరిత పూ.. గోడలని తన వేళ్ళతో వేగంగా కెలుకుతూ క్లిటోరిస్ ని నలిపేయడంతో కాసేపటికి సరిత కూడా తన రసాలని భళ్ళుమని కక్కేసింది.. అజయ్ పేరుకైతే సరిత పువ్వుని కెలుకుతున్నాడు గానీ తన చూపులు మాత్రం శంకర్ చేతుల్లో భద్రంగా వున్న లావణ్య మీదే! ఏదయితేనేం. ఈ ఇరు జంటలూ వారి వారి పార్టనర్స్ తో సంతృప్తిగానే వున్నారు!
శంకర్ తన నాలుకతో లావణ్య పువ్వు మీద దాడిని కొనసాగించాడు. ఆమె పూ.పెదాలని చిన్నగా కొరుకుతూ క్లిటోరిస్ ని ప్రేరేపించసాగాడు. లావణ్య మసాజ్ చేస్తున్నట్టుగా శంకర్ వెంట్రుకల్ని తన వేళ్ళతో తిప్పుతూ అతను తనని కొరికినప్పుడల్లా బలంగా అతని జుట్టుని లాగేది. కాసేపటికి శంకర్ జుట్టుని తన రెండు పిడికిళ్ళలో బిగించి పట్టుకుని తన సీట్లోంచి చిన్నగా లేస్తూ
తెరలుతెరలుగా తన భావప్రాప్తిని పొంది గట్టిగా నిట్టూరుస్తూ మరలా తన సీట్లో చతికిలపడింది. శంకర్ కూడా ఓమారు ఆమె పిరుదులను నొక్కి తన చేతులని అక్కడినుంచి తీసేసాడు. అలాగే, తన నోటితో ఆమె యోని రసాలని ఆబగా జుర్రేసి ఆ నిలువు పెదాలని తనివితీరా ముద్దాడి దుప్పటినుండి బయటకి వచ్చేసాడు. లావణ్య వెంటనే తన పేంటీని, సల్వార్ ని పైకి లాగేసుకుని ముడి వేసేసింది. అతని ముఖంలోకి చూడటానికి లావణ్యకి కాస్త సిగ్గుగా అనిపించింది. శంకర్ లావణ్య వైపుకి ఒరిగి ఈసారి ఆమె పై పెదాలని అందుకున్నాడు. అలాగే తన రెండు చేతులనీ ఆమె కమీజులోనికి దూర్చి మళ్ళా ఆమె వక్షోజాలని బ్రా పైనుండే పిసకసాగాడు. కాసేపటికి లావణ్యకి మళ్ళీ తొడల మధ్య మెల్లగా తీట మొదలైంది.
★★★
“దీపూ కూడా వొప్పుకుందిగా. మ్. ఇక నువ్వు చెప్పవేఁ కవితా.!” అంది నాస్మిన్.
“ఊహు.. ముందు దీప్తిని చెప్పమను. ఆ తర్వాత నేఁ చెప్తా.!” అంది కవిత.
నాస్మిన్ దీప్తి వంక చూసేసరికి, “వూహూ. కవితక్క ముందు.!” అని తను అనడంతో, “అబ్బబ్బా. ఎవరో ఒకరు చెప్పండే,” అని నాస్మిన్ విసుగ్గా అనడంతో కవిత, “సర్లే. నేనే చెప్తాలేఁ.!” అంటూ చెప్పడం మొదలెట్టింది.
“మన ఊరి చివర ఒక భూత్ బంగళా ఉందికదా. అక్కడే నేను వాడిని మొదటిసారి కలిసాను.”
“భూత్ బంగ్లానా.!” అంటూ భయపడింది దీప్తీ.
“మ్. అక్కడే.! అప్పుడు వాడు చాలా వేగంగా వచ్చి నన్ను ఓ పక్కకి ఈడ్చుకుపోయి కిందపడేసి ముందూ వెనుకా చేసేసాడు-”
“ఏంటీ.. నిన్ను రేప్ చేసాడా.?” అనడిగింది అనూష వణుకుతూ.
“ఛ.ఛ.. రేప్ కాదే-”
“అసలు నువ్వక్కడికెందుకెళ్ళావే.?” అని నాస్మిన్ అడిగింది.
“కావాలనే వెళ్ళాను. అసలుకైతే నేనూ అదే చేయించుకుందామని మరొకరితో వెళ్ళాను. కానీ, అక్కడ వీడు నా పూ.. బోణీ చేసాడు.!”
నాస్మిన్: నువ్వు ఎవరితో వెళ్ళావేఁ. చేయించుకోడానికి?. ముందు!
కవిత చిన్నగా నవ్వుతూ, “అతనెవరో చెప్తే మీరంతా షాక్ అయిపోతారు తెలుసా.? అతనలాంటి వాడంటే మీరు అస్సలు నమ్మరు.!” అనగానే నాస్మిన్ కి అది ఎవరో కొంచెం అర్ధమైనట్లనిపించింది. కానీ, తను పైకి ఏమీ చెప్పకుండా కవిత సమాధానం కోసం చూడసాగింది.
“ఎవరేఁ.???” అని అనూష అడిగింది ఆత్రుతగా.
“ఎవరంటే. మనందరికీ చా.లా. ఇ-ష్ట-మై-న… మన శి-రీ-ష్ సార్!” అనేసి కవిత వాళ్ళు ఎలా రియాక్టు అవుతారా అన్నట్టుగా వాళ్ళ మోహాల వంక చూసింది.
“మన శిర్రీష్ సారా.! నేన్నమ్మలేకపోతున్నానేఁ..!” అంటూ అనూష నోరెళ్ళబెట్టింది. కానీ, మిగతా ఇద్దరు మాత్రం మామూలుగానే వున్నారు. ఆ ఇద్దరిలో తను ఆశించిన స్పందన లేకపోవడంతో కవితని ఆశ్చర్యపరచింది.
అప్పుడే నాస్మిన్, “ఈ అజయ్ ఇంకా శిరీష్ సార్ కలిసి నీతో చేసారా?” అని అడగటంతో కవిత, “లేదే. వాడొక్కడే చేసాడు. శిరీష్ సారు అప్పుడూ మన.. నేహాని చేస్తున్నారు.!” అంది.
“ఏదీ. మన నేహాతోనా.?” అన్నారు ముగ్గురూ ఆశ్చర్యపోతూ.
కవిత, “హా. మన నేహానే!” అని, నాస్మిన్, దీప్తీలతో, “అవునేఁ. ఇందాక శిరీష్ సార్ పేరు చెప్పినప్పుడు అనూష తప్ప మీ మొహాల్లో ఎలాంటి రియాక్షన్ లేదేంటే? మీకు ముందే అతని గురించి ఏమైనా తెలుసా.!” అనడిగింది.
నాస్మిన్ దీప్తిని క్రీగంట గని చిన్నగా నవ్వుతూ, “మన దీపూతో చేసింది ఎవరో కాదు. ఆ శిరీష్ సారే..!” అని చెప్పింది.
“నిజమా. దీపూ.?” అన్నాది కవిత కళ్ళెగరేస్తూ..
దీప్తి అవునన్నట్టుగా తలూపి, “కానీ, సార్ నాతో పూర్తి ఆట ఆడలేదు. సరితక్కతోనే ఆడారు.!”
అన్నది.
నాస్మిన్: నీతో తర్వాత చేస్తాననడం నేఁ విన్నానే.! మరి తరవాత శిరీష్ సార్ నీతో చెయ్యలేదా.?
దీప్తి: లేదక్కా. ఇప్పటివరకూ రాజేష్ మాత్రమే నాతో పూర్తి ఆట ఆడాడు.
“రాజేష్ తో చేసావా.. నువ్వు?” అని వెంటనే అడిగింది అనూష.
దీప్తి: ఆ.. ఇప్పటికి ఓ నాలుగుసార్లు ఆడాడు. నాతో! మొదటిసారి వాడితో ఆడిన తర్వాత నేను వాణీ వాళ్ళ ఇంటికి పోయి తనకి కూడా ఆ ఆటని నేర్పిస్తుంటే శిరీష్ సార్ చూసారు. అప్పుడు నన్నేమీ అనలేదుగానీ, మర్నాడు నన్ను లాబ్ కి పిలిచి నాతో ఆ మొదటి ఆటని ఆడారు. కానీ, సరితక్కతో మాత్రం పూర్తి ఆటని ఆడారు.!
కవిత: హ్మ్. ఆ సరిత గురించి ఎవరికి తెలీదులేఁ. ఇంత సందు దొరికితే చాలు సాంతం దోపేసుకోడానికే చూస్తుంది.
నాస్మిన్ ఔనన్నట్టుగా తలూపింది.